1 Ocak 2012 Pazar

Yeni yil , yeni rakamlar, yeni hayat, yeni ben, yeni hayaller...

Son iki yazimin basliginin - gayri ihtiyari- yabanci dilde olmasi sebebiyle , kendimi pek bi özenti gördügümü itiraf eder, kendime teessüflerimi bildiririm...

 Yili 2012 ettik...Hala havada ucan uzay araclariyla sehirici seferler baslamadi...ama ben 7-8 yasinda iken 2012 yi baya bir degisik hayal ediyodum, hatirliyorum...tek tip üniformamsi halk tipi uzay kiyafetleri de ne zaman giyilecek bilemedim simdi...Dünya nereye gidiyor bilemiyoruz....ama iyiye gitsin lütfen....kiyafetlerimiz uzaya uygun olsun da , ne olur su insanligimiz bizde kalsin...degismesin...sacma sebeplerle insanlar ölmesin bu yil...

2011...benim icin harika bir yildi...mutluluktan sükrettigim zamanlarim bolcaydi....Türkiyedeki aileme özlemim bile canimi cok acitmadi...Istanbul senin hasretin de dayanilmaz degildi bu sene...Tekrar calisabilmek harikaydi...cocuklarimla gecirecegim zamandan calmadan...vicdan azabi duymadan calisan anne olmak bana bu yilin armaganiydi...ha evde cocuklarla kalmak demek 7/24 cocuklarla faaliyet yapmak, kaliteli zaman gecirmek degilmis, onu anladim...ama en fizyolojik denge böyleymis, arkadaslarimla telefonda uzun konusuyorum diye, kendime vakit ayiriyorum diye, onlarsiz aksam disari cikiyorum diye vicdan hesabi yapmamakmis...sükür anneligimin 5. yilinda oturdu bütün dengeler yerli yerine....ama hala cözemedigim , beni bunaltan evlat sorunsallari hala var...oyuncak paylasamamak, bilateral kiskanclik krizleri, vs...vs...

2012...saglik....huzur...mutluluk...senden istediklerim....(gecen radyoda bir Avrupalinin yeni yil dilekleri söyleydi: Saglik, mutluluk , ve daha cok spor yapabilme firsati- bu zihniyeti ayakta alkisliyorum , ama anlayabilmem icin 100 mekik cekmem lazim))
Esimin yeni isi biliyorum degistirecek biraz hayatimizi, ama cok cizgimizden kaydirmasin..
Anacim, babacim , ninelerim , dedem, bütün sevdiklerim saglikli olmaya devam etsin...
Doguda görev yapan , biricik damadimiz , canimiz, en büyük askerimiz sag salim kizlarinin ve esinin yanina dönsün...
Ben de bu tembellik hirkasini üstümden atayim artik...Fotograf cekmeyi mi ögrenecem , bir enstrüman kursuna mi gidecem, bir balta bulup ona sap olma calismalarina baslayayim bu sene artik...




29 Aralık 2011 Perşembe

Cıngıl bels, cıngıl bels, cıngıl oldıvey...

Noel telasini atlatti sükür memleket...Allahim az buz is degil yani, yakin akrabalari anladim da, süt kardesine, hala ogluna, enistene, hala yasiyosa ebene bile hediye ara, paketle... bazi cocuklarin hediye acma merasimi 1-2 saat sürmüs...benim oglusuma da baska bahaneyle hediye verdik o aksam , ertesi günkü hediye karsilastirmacada boynu bükülmesin diye...

Simdi yeni yili bekliyoruz biz de kutlamak icin, gayrimüslim komsularim nerdeyse aciyarak bakiyorlar bize , kutlanacak bir Noeliniz bile yok mu diye :) Halbuki her iki bayramimizi da -biraz göstere göstere- kalabalik yemek davetleriyle kutlamamiza ragmen üzülüyorlar izim adimiza..yeni yili kutlamak pek heyecan vermiyor onlara, sadece Noelin yorgunlugunu atiyorlar yeni yilin ilk günlerinde...neyse biz kendi isimize bakalim..
Kücük oglusu halasina gecici bir süreligine verdik...abiyle beraber kalmaya alisik da , yalniz da üstesinden geliyor durumun..Abicik önce sevindirik oldu, evde tek cocuk olmanin getirdigi heyecanla...ama simdi burnunun diregini sizlatmasa da, özlüyor yine de kardesini...ben de cok özlüyorum Tosun Pasami...Gegirdikten ve pirtladiktan sonra almanca "afedersin" demesini, sabah uyaninca "anne ben uyandim" diye beni cagirmasini...Allahim sen bütün cocuklari koru, anaciklarindan ayirma...

20 Aralık 2011 Salı

Let it Snow










Bütün gün lapa lapa kar yagdi..bir ara balkona ciktim...etraf cok sessizdi, kirt kirt diye ses cikariyordu yere düsen karlar, sasirdim...söyle bol huzurlu derin bir nefes cektim cigerlerime...
ve bütün gün devam edince kar yagisi , disari cikmadik, cocuklarla film seyrettik evde.."Ratatouille" ne hayran oldugum bir filmdir...ne kadar mutlu eder beni...o farecigin yemek pisirme tutkusu karsisinda ezilirim filmin sonlarina dogru...benim de böyle bir tutkum olsun isterim su hayatta..ama sacayagi cizgimden( -her zaman dengeli-tutarli-) milim de  ödün veremem.. böyle büyüdük , böyle islendi kodlarimiz bir kere...
kar- battaniye altinda film keyfi- fazla pozitif enerji verdi bizimkilere...hemen film akabinde birbirlerinin canini acitarak rahatladilar...o benim oyuncagim, odamdan git, ben önce elimi yikayacaktim...bir kere o moda girdiler mi, kavga nedeni aramalarina gerek olmuyor... 
bir ara söyle seslenirken buldum kendimi:
" Birbirinizin canini acitmayin artik  , oraya gelirsem kafanizi koparicam..."
bu ne yaman celiski anneeee...

15 Aralık 2011 Perşembe

Rekora kosuyor bizim veletler...

Persembe ve cuma, haftanin iki günü calisiyorum sadece...ben isteyken cocuklar yuvada oluyor...yuvadan cok memnunum, cocuklar da keyifle gidip, mutlu ayriliyorlar...Yuvadaki günlük tempo  evdekinden daha yogun oldugu icin bizimkiler eve geldiklerinde cok yorgun ve fazlaca da mizmiz oluyorlar...o yüzden korkuyorum calistigim günlerin aksamlarindan...sebep ne kadar sacma olursa olsun bizim evde 2 cocugun birbirine girmesi icin gerekli asgari süre  6-7 sn felan...

13 Aralık 2011 Salı

Hayatim yogun akici...

Hayatim yogun akici...

aslinda bloguma biseyler tikirdatmak ( yazi yazarken klavyenin sesi) istiyorum da...olmuyor iste...iyi anne olsam, iyi es olamiyorum, iyi es olsam annemler diyor nerdesin niye aramiyosun...hele iyi bir blogger hic olamiyorum...ulan bir beni bana birakin ya...bakalim ben istiyor muyum bu yarisin biricik essegi olmayi....
ben  sevimli bir aile fotosundan yilbasi karti yapip ese dosta yollamak istiyorum bu aralar....ama bu yil da kartsiz kurtsuz gecti artik...dünyada yetistiremem...
yok ya ben artik bu öksüz blogumla daha cok ilgilenecegim...ne ickim var ne sigaram....bir kötü huyum su internet mesaisi olsun artik ne olur....

8 Mayıs 2011 Pazar

2011 sen hic gitme ,hep bizde kal...

2011 yilinin koca 4 ayini devirmisim de, bu kalbim gibi temiz sayfali bloguma iki ciziktirmemisim..Arakci ayip sanaaaa(Dora )


OOoO kimler geldi kimler gecti bu son 4 ayda evimizden...Tasinma destek birimleri geldi Türkiyeden...önce annecim ve babacim -sonra da (cokca mecburiyetten) hainvalidem ve kayinpeder geldiler...bugün itibariyle onlari da yolculadik evlerine ...yeni evimiz ve cekirdek ailemiz basbasa kalabildik sonunda...Kocacim bu sessizlige alisamadi hemen ,mac seyretmeye arkadaslara gitti...arkadaslarima  "futbolla ilgilenmeyen bir esim var "diye hava atiyordum ,komplekse soktum adami,eski FB aski tekrar canlandi...Ben de eski TS askimi alevlendirirsem ,kan gövdeyi götürecek evde...durumlar fena...

Yeni evimize alistik...o bize alisti mi bilmem...
Yeni isime de alismaya calisiyorum...ama tekrar calismak süper bir duygu...Türkiyedeki is ortamim ve burdaki o kadar farkli ki...neyse ceneme ve elime kuvvet gelirse anlatirim bir ara...

Baska yeni olan ne var hayatimda...yok yeni ask yok (Sertabin sarkisinda dedigi gibi),ama biz eskisini cilalatip parlatiyoruz ,yeni gibi oluyo ;)

2011 seni cok sevdim ben ,bana cok güzel hediyeler getirdin...
Ha bi de aklima gelmisken ,acipta devam edemedigim bir bloga 2011 dileklerimi yazmistim,secret hesabi...
- is istemistim , hala inanamasam da bana cok uygun sartlari olan bir is yerine gidip geliyorum...
- bu sisli puslu havalar bitsin istemistim bu memlekette...bir aydir 18-20 derece arasinda ,mükemmel denebilecek bir ayarda ,ne üsüten ne kavuran bir iklimde yasiyoruz...sonumuz hayrola.
-zayiflayayim demistim ..bak orda pek bir gelisme yok..zaten bu zayiflama olayina ,hadi benim yaptigim secreti bir yana birakin , bütün kidemli Hintli gurular biraraya gelip , benim icin söyle bir pozitif enerji seysi yapiverseler , yine bu göbecigimden gram oynatamazlar....aman artik o kadar da takmiyorum...aslinda hicbir zaman cok takmadim galiba...

ama cok aci hissettigim bir durum var...ceneme vurmusken onu da anlativereyim...bu tasinma olayi ,yeni evin merdivenli durumu,yeni is tabii , gecen aylarda 3 kilo vermeme  neden olmustu...insan nasil iyi hissediyor kendini ya...dolaptan alelacele körlemesine aldigin bir bluzu giydikten sonra ,etrafa pörtleyen yag fazlaliklarini görmemek nasil bir güzellik yarabbim..her zaman evden cikmadan, en az 3 farkli kiyafet degistiririm ,kocamin alayli bakislari altinda...ilk giydigin kiyafetle boy aynasina bakmadan disari kendini atabilmek,nasil bir lükstür yarabbim... ama benim bu  durumum cok uzun sürmedi tabii, 2 haftada yine eski hasmetine kavustu mide -karin-göbek seytan ücgenim...

maclar bitti..koca dönüs yolundadir...ben hemen televizyonda filme takilmis süsü vereyim kendime...cok fena gicik oluyor bu blog hengamesine...  






Fotolar yine buralardan...güzel memleket ne diyeyim...

29 Ocak 2011 Cumartesi

deneme...bir...ki...

Himmmm...19 aralikta son yaziyi yazmisim...bugün ocagin 29 u...iyi ara yapmisim...

Böbrek ve tasla ilgili bütün dertler bitti gitti insallah...
2010 u 2011 yaptik masallah...
is durumu ,ben hala inanamasam da ,imzayi da attik..tü tü tüüü...
Almanca bir sertifika sinavi istediler..verdim gitti...hadi bi daha tü tü tüüüü...

ey benim ruhu karmasik, saclari sarmasik benligim...
ben seni kimlere sikayet edeyim...


gecen yazdan bir foto...
-ya tamam ha yukardaki bizim Asiyenin eltisinin evi...ha evin önünde otlayan ineginden tanidim oni...ama habu taraftaki sepette oturan insanlar da nereye cidiy???yaylaya miiii???'

Karadenizli kadinlari özledim...ama inek otlatan ,yaylaya cikan ,kocasina kizinca kürekle kovalayan,iyi horon tepenlerini...