Benim bu blog sevdam ,-bu iki canavarin gün icinde tüm enerjimi hortumlamasi yüzünden- , bitti bitecek gibi...

kiskanclik olayi aynen ( belki birazcik daha az) devam ediyor...biz bu kiskanclik terapisini tam anlamiyla uygulayamadik sanirim...ya da bizim kobay tedaviye direncli cikti..ama iyi biseey oldu abicik anaokuluna basladi..sadece ögleye kadar gidiyor malesef ,ama o 4 saat bile number tuu ile yanliz gecirebildigim icin ,cok degerli...lakin dogdugunda beri  -abimiz irrite olmasin diye- hep korka korka sevdim, sessiz sedasiz...

 

15 aylik oldu koca essek... abisinin sürekli fiziksel ve psikolojik travmalarina maruz kaldigi icin ayaklari yere o kadar güclü basiyor ki... gecen gün parkta düstü, ben seyrediyorum uzaktan ,biraz surati eksidi , sonra kalkti yerden , kaldigi yerden oyuna devam...ama tek dayanamadigi sey sevgili battaniyesinin abisi tarafindan alikonulmasi...o zaman sinirleri cok bozuluyor..uykusu da varsa eger haliya yüzüstü yatip aglamaya basliyor... 

ikinizi de cok seviyorum, ayaklari birbirine dolanan tirtillarim benim...